1. Амалиёти фишояи фаврӣ:Пайвасти қулфкорипардохт таҷрибаи пурқудратӣ ва бемасъулиятро пешниҳод мекунад, ки ба корбарон имкон медиҳад, ки пайвастҳоро бо саъю кӯшиши камтар ҷисмонӣ барқарор кунанд. Тарҳи эргономикии он оромӣ ва қулайро таъмин мекунад.2. Механизми қуфлкунии худкушӣ:Тавсифи механизми қулфбандии худбунёд, ин пайвасткунандагент робитаи боэътимод ва боэътимодро таъмин менамояд, ки ларзишҳо, осебҳо ва садамаҳои тасодуфиро вайрон мекунад. Пас аз машғул шудан, пайвасткунакҳо дар ҷои қатъӣ баста, хатари ҷудокунии тасодуфиро кам мекунад.3. Мутобиқати мувофиқ:Пайвасти такрории такрорӣ барои пайвастани он бо доираи васеи намудҳои кабелӣ, андоз ва барномаҳо таҳия шудааст. Тарҳи Умумиҷаҳонии он ба осонӣ ба системаҳои мухталиф ворид карда мешавад, ки эҳтиёҷоти доираи гуногуни соҳаҳо ва барномаҳоро ҷавоб диҳад.4. Мушкилоти таъсирбахш:Бо маводи мукофотӣ ва муҳандисии дақиқ сохта шудааст, ин пайвасткунак ба дарозии истисноӣ ва дарозумрӣ пешниҳод мекунад. Он метавонад ба истифодаи такрорӣ тоб оварад ва шароити амалиётиро талаб кунад, таъмини иҷрои дарозмуддат ва эътимоднокии дарозмуддат.
